لرزه به اندام حیات وحش منطقه شکار ممنوع با یک انفجار مهیب معدنی

به گزارش خبرنگار مهر، صدای انفجاری که از اعماق کوه می‌آید لرزه به اندام انسان می‌اندازد چه برسد به حیواناتی که در محدوده «خطیر کوه» در منطقه شکار ممنوع سوادکوه انتظارش را نمی کشند. سهیل اولادزاد فعال محیط زیست با انتشار تصاویری از این انفجار در صفحه شخصی اش خبر از فعالیت غیرمجاز معادنی در این محدوده ممنوعه می‌دهد.

وی در گفتگو با مهر می‌گوید: در این منطقه مجوزهای متعددی برای برداشت از معادن داده شده که رقم تقریبی آن حدود ۱۶ معدن است که البته از بعضی از این معادن هنوز برداشتی نشده است.

این فعال محیط زیست تاکید می‌کند هرچند از همه این معادن برداشت صورت نمی‌گیرد اما این کنار هم بودن باعث آسیب‌های زیادی به بافت طبیعی منطقه شده است.

اولادزاد که در زمان وقوع این انفجار مهیب در منطقه حضور داشته و بر اساس مشاهدات عینی خود می‌گوید: خبری از خودروهای امدادی نبود و بر اساس پیگیری‌هایی که انجام داده‌ایم معدن مورد اشاره مجوزی برای انفجار نداشته است.

معادن سوادکوه در پایین دست رودخانه و بالادست یک روستا قرار گرفته‌اند و بارها اهالی روستا به دلیل مزاحمت‌ها و تخلفاتشان گزارش داده‌اند اما این اعتراضات نه تنها باعث توقف فعالیتشان نشده که حربه اشتغالزایی باعث بیشتر شدن دامنه‌های تخلفاتشان بوده است.

حسینعلی ابراهیمی کارنامی مدیرکل اداره محیط زیست استان مازندران نیز صبح شنبه در گفتگو با خبرنگار مهر با تأیید تخلفات صورت گرفته، اظهار داشت: اگر مجوزی داشته‌اند باید تا فردا ارائه دهند، و اگر مجوز نداشته باشند پیگیری‌های حقوقی مرتبت است و اگر مجوزی بدون هماهنگی محیط زیست داده شده باز هم پیگیر موضوع خواهیم بود.

وی ادامه داد: حتی اگر مجوز محیط زیستی صادر شده باشد باید ناظرینی در حین این انفجار در منطقه حضور پیدا می‌کردند، تا حجم مواد منفجره به محیط زیست آسیبی وارد نکند.

مدیرکل محیط زیست استان مازندران افزود: شدت این انفجار بسیار بالا بوده است.

در ساعات پایانی آخرین جمعه تابستانی خبر خوشی از برخورد با تخلف صورت گرفته آمد و معدن متخلف شن و ماسه با پیگیری‌های اداره محیط زیست تعطیل شد. و این افراد بر اساس شکایت سازمان محیط زیست باید به دادگاه معرفی شوند و منتظر برخورد قضائی با آنها باشیم.

البته این معدن یکی از ده‌ها معدنی هستند که در مناطق ارزشمند مازندران مجوز دارند و زیستگاه‌های بکر گونه‌های بومی کشور را ناامن کرده‌اند.